ВОСХИТУВАЧКИ ФАКТ: Томас Бекет бил архиепископот на Кентербери под владеењето на кралот Хенри II, овие двајцата мажи не се согласувале. Според наредбите, наводно од кралот, неколку витези го убиле Бекет во 1170 година. Според извештајот на очевидци, Бекет бил удрен трипати пред да се изјасни: „За името на Исус и за заштитата на Црквата, јас сум подготвен да ја прифатам смртта“.
За жал, историјата на христијанската црква е заситена со крвта на мачениците. Христијаните биле прогонувани сè додека црквата постоела, прво од Евреите, потоа од Римјаните, и на крајот дури и од самата црква во текот на мрачниот период. Иако овие смртни случаи се трагични, последните зборови на мачениците честопати откриваат непоколеблива вера во Бога, на Кого Му служеле и за Кого на крајот ги дале и своите животи.
Без разлика дали се соочуваме со смрт од насилство или болест, треба да стоиме цврсто во сознанието дека Христос се сеќава на нас и ќе нѐ издигне од мртвите кога ќе се врати на Земјата. И уште пред деновите на Исус, патријархот Јов покажал таква вера со тоа што смело објавувал: „Тој нека ме убие, немам што повеќе да загубам; само сакам однесувањето мое пред лицето Негово да го оправдам.“ (Јов 13:15; Библија). Јов ја имал оваа вера уште пред крстот, колку повеќе треба ние да имаме таква вера гледајќи на крстот!
Библијата ветува време на неволја пред второто Исусово враќање, и за време на ова време нема да биде лесно. Но, дури и ако Бог нè повика да умреме за нашата вера, имаме надеж. Бог ветува дека ќе се сеќава секој пат кога некој ќе фрли крв од друг. (Види Битие 9:6; Библија) Тој, исто така, ветува правда за своите паднати деца и вечен живот како награда за останување верен на Него.
КЛУЧЕН БИБЛИСКИ ТЕКСТ
„Тие го победија со крвта на Јагнето и со словото на своето сведоштво и не се грижеа за животот свој дури до самата смрт.“ (Откровение 12:11; Библија)
